چرا قیام امام حسین و نهضتش کوششی برای بدست اوردن قدرت نیست

رجالی که در پی قدرت هستند.پیش از انکه به پا خیزند نیروی خود را ازمایش میکنند نیروی دشمن دا در نظر میگیرندقدرت افکار عمومی را می سنجندو در پی تهیه مقدمات میروند.هنگامیکه قوای خود را با قوای دشمن متقارب دیدند و شصت درصد پیروزی را از ان خود تشخیص دادند قیام میکنند.

قیام امام حسین (ع) اینگونه نبود حضرت در تمام دوران حکومت معاویه میتوانست به جمع قوا بپردازد نیرو تهیه کند.دعوت سری انجام دهد.ولی اینکارهارا انجام نداد.

قیام حضرت ناگهانی بود .موعد قیام که رسید.به پاخاست .لشکری نداشت.نیروی شکننده ای نداشت. از رشد مردم اگاه بود.میدانست که افکار عمومی قدرتی ندارد همه خردمندان و سیاست مداران عصر می دانستند که قیام او با شهادت همراه خواهد بود.قدم جلو گذاردند کوشش ها کردند که از این کار منحرفش گردانند.نپذیرفت.

خودش نه تنها یقین داشت که شام را فتح نمی کند بلکه میدانست کوفه را نیز نمیتواند به تصرف در اورد.ولی به پا خاست زیرا هدفی که در قیام داشت هدف دیگری بود.

نهضت حسین(ع)((جهاد فی سبیل الله))بود نه((نهضت فی سبیل النفس)) و حسین(ع) سرور مجاهدان در راه خداست.

در رفتار امام حسین ع  نکته ها به چشم میخورد که تا امروز همگان حیرت زده مات و مبهوت ایشانند.

چند نکته:

ایشان از طرفی به سوی کوی شهادت میرود و از طرفی برای جلوگیری از خونریزی کوشش می کند.

زهیر که عثمانی و در دستگاه یزیدبود را دعوت میکندو از زهیر عثمانی زهیر علوی.و از زهیر یزیدی زهیر حسینی میسازد وراه شهادت را به او نشان میدهد ولی از دعوت برادرش محمد حنفیه خودداری میکند.

اهل کوفه و اهل مکه ومدینه را دعوت نمیکند ولی اهل بصره را دعوت میکند.به بصره نمی رود ولی به سوی کوفه میرود.

یارانش را ازاد می گذارد و میگوید بیعتم را از شما برداشتم ولی به دعوت ابن سعد و شمر و یاران دشمن میپردازد.حربن یزید ریاحی را که فرمانده سپاه یزید بود را دعوت میکند تا ازاده زندگی کندو ازاده بمیرد ولی از عبیدالله جعفی میگذرد.

کیست این حسین(ع) و چه حسابی در کار اوست.؟!!!

و عجب کشتی نجاتی استکه حتی از نجات دشمنان نمی گذرد و عجب لطانی است که بر قلبها حکومت میکند.

فرش بر رونق بازار حسین می نازد

عرش بر جلوه رخسار حسین می نازد

ابر بر اشک عزادار حسین می نازد

قبر شش گوشه به زوار حسین می نازد

کربلا هم به علمدار حسین می نازد